De wereld is op hol geslagen. Politiegeweld, intimidatiepolitiek, oorlogen om de macht, een stroom aan vluchtelingen die tussen wal en schip raken, nergens echt gewenst. Zangers en rappers laten weer hun onvrede blijken in protestsongs, in een muzikale poging mensen aan het denken te zetten.
Zomerhit met melancholie
Het kan anders, het moet anders, de wereld moet bevrijd worden van het wantrouwen, de haat, het geweld. De uitgebrachte song The Change van Joggo Ft. Chantelle Ernandez is een zachte boodschap tegen bloedvergieten, tegen oorlog. Het is een wanhopige vraag naar meer verdraagzaamheid, onderlinge vrede. Een verzoeksong die opmerkelijk genoeg klinkt als een vrolijke zomerhit met melancholie naar vroegere zomers toen de hitte nog draaglijk waren en de nachten verkoelend waren.
Song moet pakkend zijn
Is die ogenschijnlijke tegenstrijdigheid tussen lyric en melody misplaatst? Geenszins. Prince doet hetzelfde met zijn protestsong Baltimore. Een song moet pakkend zijn, in tekst en in melodie. The Change is dat zeker. Ergens in de song geven Joggo en Chantelle aan dat we één zijn; dat wat je de gemeenschap aandoet, je jezelf aandoet. Intussen geeft de melodie je het gevoel dat je tussen tussen vers te plukken fruitbomen loopt, dat je het groene gras onder je blote voeten voelt kriebelen terwijl de zon de huid een aangenaam gevoel geeft onder het genot van een zacht verkoelende bries. Het gevoel van vrede, het idee dat het vandaag beter zal gaan en we eigenlijk allemaal het zelfde willen: een beetje erkenning en veel liefde.
André Westerveld